Toen ik in 1978 in Hoeilaart kwam wonen, was er op politiek vlak weinig keuze. Er was de CVP die al jaren een volstrekte meerderheid had, de VLD als tegenhanger en het kleinere broertje de VU. Daarbuiten waren er nog 2 Franstalige lijsten. Na een paar jaar ben ik in 1984 samen met een aantal progressieven begonnen aan een nieuw politiek project. Rood en Groen sloegen met een aantal onafhankelijken de handen in elkaar. Zo ontstond PW 88 – nu PRO Hoeilaart. We konden 1 zitje in de gemeenteraad bemachtigen. Dit mandaat mocht ik als eerste invullen. Nadien zijn we erin geslaagd de CVP-meerderheid te breken en hadden we één schepen. De daarop volgende verkiezingen sloten we een akkoord met de VLD en hadden we 2 schepenen en het mandaat van OCMW-voorzitter. Dat mandaat kon ik 3 jaar invullen. Wilfried Van Raemdonck is tot op vandaag  een prachtige opvolger.

Van bij de start heb ik de plannen voor het nieuwe rusthuis opnieuw op tafel gelegd. Ik vond dat we van de gelegenheid gebruik moesten maken om een aantal extra diensten te voorzien. De serviceflats en het dagzorgcentrum kwamen erbij. De serviceflats waren al snel bewoond en het dagzorgcentrum is nu een parel in de druivenstreek.

Natuurlijk is het succes van dit verhaal niet alleen aan de politiek toe te schrijven. Als je geen medewerkers hebt die de initiatieven invullen sta je met politieke ideeën nergens. Zo is ook het dorpsrestaurant ontstaan. Ik besprak het idee met een aantal medewerkers en vond iemand die met volle overtuiging overging tot de realisatie ervan. Aanvankelijk alleen, maar nu zien alle medewerkers er het nut van in en draait het initiatief op volle toeren.

Een derde project waar ik fier over ben is het serreproject ‘Kelleveld’: een site met serres waar we cursus druiventeelt geven samen met professionele telers uit de Druivenstreek; cursusvolgers een druivelaar kunnen huren (ook nog na de cursus) en waar een aantal mensen een serre bewerken voor groenten en druiven. Dit project is ook gegroeid dank zij vrijwilligers die er al hun energie in steken en er ook voor gezorgd hebben dat er heel wat authentieke werkmaterialen uit de vroegere druiventeelt verzameld werden. Ook de vroegere druivensoorten uit de streek kweken we opnieuw. We zoeken nu een betere financiële ondersteuning om er een blijvend levend museum van te kunnen maken, ook als bijkomende troef voor het toerisme.

Al deze projecten blijven evolueren en ik blijf mij ervoor inzetten, ook met bijzondere aandacht voor het sociale belang ervan.

Intussen is PRO Hoeilaart niet blijven steken in de tijd. Heel wat jonge mensen hebben zich achter ons progressief project gezet. Zij krijgen mijn volle steun en ik wil meehelpen om ook hun dromen te helpen realiseren.

Pro Hoeilaart bestaat ondertussen al 34 jaar en is uniek in zijn lange samenwerking tussen Groen, sp.a en onafhankelijken en in zijn voortdurende inzet voor Hoeilaart en zijn bevolking.